ప్రకృతికాంత ,శిశిరం అనే పాత వస్త్రాన్నివిసర్జించి చిగురుటాకుల కొత్త చీరని   కట్టినట్లు...
                             ఆకాశం ,సూర్యుడ్ని  అందమైన బొట్టుగా చేసి నుదిట దిద్దిన నర్తకి వలే నర్తించి నట్లు...
                               గగన సుందరి మెడలో మరకత మాల గా పచ్చని చిలుకలు ఆకాసంలో ఎగిరినట్లు ...
                                              ఎవరో   అన్నట్లూ.... ఎవరు వీనికి ఇవన్నీ  నేర్పినట్లు ......?!!!

                                    నిదురపో  నా తల్లి నిదురపోవమ్మా .. ఈ నిదుర నీకు హాయినిచ్చు  నిండు రేయంతా ..
                                      పరుగు వొద్దు నీకు ఓ కాలమా... నీ తొందరకు రేయి కరిగిపోయెను ....
                                  అలుపెందుకే నీకు ఓ వీవనమా ...నా తల్లి ముంగురులు తాకి నీ జన్మధన్యమయ్యేను....  
                                  నిదురపో  నా తల్లి నిదురపోవమ్మా.. ఈ నిదుర నీకు  హాయి నిచ్చు నిండు రేయంతా..  !
                                    తొంగి చూడకే నీవు  ఓ స్వప్నమా ...నీ అలికిడికి నా పాప కనుపాపలు కదలాడెను....
                                     అసూయ పడకే నీవు ఓ చంద్రమా.. నా తల్లి మోము చూడ నిండు జాబిల్లి కాదా....
                                       నిదురపో నా తల్లి నిదురపోవమ్మా ...ఈ నిదుర నీకు హాయి నిచ్చు నిండు రేయంతా ...!!

                                                          పెదవి దాటని పదాలకి ...
                                                                   పయనమెరుగని పాదాలకి ....
                                                                             అంతం లేని ఆలోచనలకి ....
                                                                                       సొంతం  కాని పాశాలకి ...
                                                                                             మనసు సాగరం లో మహాసంగ్రామం.....!               

  

మనః పూర్వక మనోగతం , మరువనన్నది మధుర జ్ఞాపకం ....

    మది , యదల మహాసంగ్రామం .. మాయనిది ఇది విధి విరచిత కావ్య రూపం ...!

మనః పూర్వక మనోగతం , మరువనన్నది మధుర జ్ఞాపకం ....
    మది , యదల మహాసంగ్రామం .. మాయనిది ఇది విధి విరచిత కావ్య రూపం ...!